علی صبوری کمدین جوان با استعداد در 12 شهریور 1371 در مشهد به دنیا آمد. علی صبوری یک برادر کوچکتر به نام آرمان دارد که طراح گرافیک است. شغل خانوادگی علی صبوری در بازار فولاد صنعتی است و از مصاحبه های او زندگی خوب و شغل خوبی دارند. علی صبوری لقب وینر را دارد. در مورد عنوان علی صبوری باید بگوییم که وینر به افرادی اطلاق می شود که در فضای مجازی به طنز می پردازند و فیلم های خنده دار آثار و اجراهای خود را با بینندگان به اشتراک می گذارند. او به شوخی فعالیت خلاقانه خود را در شبکه اجتماعی اینستاگرام آغاز کرد و گفت که در حال حاضر در تلویزیون فعالیت می کند.
مصاحبه علی صبوری
من دهه هفتادی هستم و به دبیرستان تجربی رفتم. من می خواستم پزشکی بخوانم و فکر می کردم اگر وارد آن رشته شوم می توانم در کنار آن هنر هم بخوانم. یعنی مشکلات مالی بهتر می شود و برای علایقم وقت می گذارم.خلاصه اینکه به جای پزشکی در رشته روشنفکری پذیرفته شدم اما در ترم آخر به دلیل اجرای روی صحنه اخراج شدم علیرغم توافق با اساتید دانشگاه، پایان ترم اعلام شد و چند واحد را از دست دادم. من شرکت نکردم.
از ابتدا به دنبال کارهای بزرگ بودم، فکر می کردم کارهایی هست که می توانم انجام دهم، افرادی هستند که خوب انجام می دهند، یا می توانم قدم بردارم و موثرتر باشم، یا نمی توانم. افکارم صفر یا صد بود. یادم هست در دانشگاه جشنواره نویسندگی شهید چمنی بود. خیلی ها فیلمنامه های خود را به این مسابقه ارسال کردند و جوایز خوبی گرفتند. گفتم شرکت می کنم. دو روز قبل از جشنواره فیلمنامه را نوشتم و اولین نفر بودم.
زمانی که دانشجو بودم، در تئاتر کار می کردم و به دلیل وعده های اسپانسر شکست خوردم. بالاخره اجرای ما کنسل شد و مسائل دیگری پیش آمد. هنرمند معروفی که در تئاتر من بازی می کند هم می دانست که ما این مشکلات اقتصادی و مالی را داریم اما همچنان اصرار داشت که روز آخر بماند و هزینه هتلش را بدهد. در چنین شرایط سختی به خدا، به خدا شکست خوردم و سرمایه ام را در آخر عمر از دست دادم، آن روز پدرم در حالت بیهوشی با ماشینش تصادف کرد.
الان 2 روزه که گوشی بابام رو گرفتم اینقدر گوشی های سبک دارم.در راه شبکه اجتماعی اینستاگرام را راه اندازی کردممن هم به این برنامه نگاه کردم و دیدم که تهیه یک فیلم استندآپ چقدر برایشان لذت بخش است. من خودم ویدیو گرفتم و چند تا نظر گذاشتم. یکی به من گفت که چقدر پول می دهید تا ویدیوی خود را در صفحات برتر قرار دهید. چقدر گفتم؟ گفتند 50 هزار تومان. پرسیدم می توانی سی هزار تومان از من بگیری؟
بعد از چند صفحه، چند نظر در صفحه جدیدم دیدم. روز بعد 100000 تومان وام گرفتم تا 3 بار سه ویدیو دیگر را تبلیغ کنم. تا اینکه چند نفر به استقبالش آمدند و گفتند این یک شوخی خاص است! این روند شگفت انگیز بود و میلیون ها بازدیدکننده داشتم. کم کم به جایی رسیدم که بتوانم فیلم کوتاه بسازم. بنابراین شروع به ساخت فیلم و فیلم با عکس های حرفه ای کردم. . در مشهد مشغول فیلمبرداری کلیپ بودیم تا اینکه مردم آن را پسندیدند و من تصمیم گرفتم این کلیپ را برای خندوانه بفرستم و قبل از پیوستن به خندوانه 400 هزار فالوور در اینستاگرام داشتم و بعداً نیم میلیون نفر دیگر به آن پیوستند. خلاصه داستان بلند، من قبلاً ویدیوهای کوتاه ایجاد و آپلود می کردم.یک روز طول کشید تا اولین ویدیویی که در اینستاگرام گذاشتم را فیلمبرداری و آماده کنم، اما خوشبختانه به خوبی پیش رفت و پس از مدتی مخاطبان من به حدی رسیدند که صفحه برای من میلیون‌ها نفر درآمد.
پول هرگز اولویت اول زندگی من نبوده است. من فکر می کنم اگر فقط به خاطر کسب درآمد دنبالش باشیم، شکست خواهیم خورد. برای من این کار از 8 سالگی شروع شد و در آن سال ها سعی کردم حداقل از نظر مالی به پدر و خانواده ام تکیه کنم. گاهی برای 100 هزار تومان احساس ضعف می کنم، اما حتی در سخت ترین مراحل زندگی، هدفم از انجام کاری پول درآوردن نبود. این تصور من از شهرت است و من در فضای مجازی شهرت داشتم و مطمئناً این نوع شناختی که از حضور در رسانه ملی حاصل شده نبود. شخصیت من طوری است که خودم را بت نمی کنم. مشکل اصلی جامعه ما این است که از آن افراد معروف و سرشناس بت می سازیم و فلان را معجزه می خوانیم و هر لحظه ممکن است سقوط کنیم.
