الناز حبیبی متولد 30 مرداد 1396 در تهران، هنرمند سینما و تلویزیون و متخصص در تدوین است. الناز حبیبی از جوانی در تئاتر کار می کرد. او کار خود را از سال ۱۳۷۸ در کانون پرورش فکری کودکان آغاز کرد و در چندین سریال و فیلم سینمایی شرکت کرد. آقای سعید سلطانی سپس الناز حبیبی را برای سه فیلم خود انتخاب کرد و کم کم این حرفه را جدی گرفت. الناز حبیبی در 3 فیلم کیانوش عیاری جلوی دوربین رفت، در سریال دریها بازی کرد، سپس در پروژه میکس پیتزا کار کرد، سریال 30 روز در ماه مبارک رمضان پخش شد و در سیروس مقدم نیز بازی کرد. سریالی به نام تا ثریا.
الناز حبیبی در سال 1390 در حالی که همسرش در خارج از کشور زندگی می کرد با مهدی صاحب ازدواج کرد. چند سالی است که خبری از عکس های الناز حبیبی و همسرش نیست که شایعاتی مبنی بر طلاق این زوج به وجود آورده است. خانم حبیبی در برنامه درهمی به سوال مهران مدیری پاسخ داد: ازدواج با فرد مناسب در زمان مناسب خوب است. من عاشق هستم، اما دوست ندارم زیاد در مورد آن صحبت کنم.
گفتگو با الناز حبیبی
الناز حبیبی: وقتی کلاس پنجم را تمام کردم در فیلم «دفترچه خاطرات» به کارگردانی آقای سلطانی شرکت کردم.دنبال دختر محبوبی بودند که من را برای این فیلم انتخاب کند (می خندد). با پدرم تماس گرفتند و پس از تایید او، در یازده سالگی وارد دنیای بازیگری شدم. پدرم طرفدار هنر است، او عاشق همه نوع هنر از موسیقی گرفته تا فیلم است. تا حدودی همه خانواده من خارج از ایران و سوئد هستند. با این حال خیلی ها کار من را دنبال می کنند، هر روز وقتی سریالم را می بینم 20 نفر در خانه اقوامم جمع می شوند. یه روز خونه عمه، یه روز خونه خواهرم، یه روز خونه خواهرم و… وقتی یه سریال میاد اگه یه چیز جالب و جالب یادشون بیاد فورا بهم زنگ میزنن الناز تو چه شوخی.
یا اقبال خیلی خوبه معمولا خانواده من به خاطر کارم از من انتقاد نمیکنن ولی یکی از برادرام به نام محمد از نزدیک کارم رو دنبال میکنه و اگه مشکلی ببینه حتما بهم میگه. مثلا الناز میگه اینجا دیالوگ خیلی بدی زدی یا صحنه بد بازی کردی عزیزم ولی جدا از شوخی خیلی از نظراتش خوشم میاد.برادرم تنها فردی در خانواده ام است که علاقه به من مانع از دیدن قسمت های خسته کننده دوران بازیگری من نمی شود.
دلم برای خانواده ام خیلی تنگ شده است. من همه خواهر و برادرهایم را دوست دارم، به خصوص خواهرم آیسودا، و واقعاً احساس می کنم که ما یک روح در دو بدن هستیم. وقتی عیسی بیرون آمد، احساس پوچی و غمگینی کردم، اما استقامت کردم زیرا خوشحالی خواهرم مهم بود. این فاصله برای عیسی نیز بسیار دشوار است. در واقع خواهرم فقط دو سال از من بزرگتر است اما نسبت به من احساس مادری دارد، بعد از فوت مادرم برای ما مادر شد.
